Herbatniki z trzech zbóż

Przedstawiam państwu herbatniki. Miały być takie zwykłe, podstawowe, ale dodałam mąki pełnoziarnistej.
I (o nie!), wyszły digestive. Tak, to moje pierwsze podejście do herbatników.

Takie zwykłe herbatniki to bardzo ciekawa sprawa. Są łatwe w przechowywaniu (może się kruszą, ale przynajmniej nie gniją) i dlatego dawniej znajdowały się w prowiantach podróżników, marynarzy i wojskowi. Z tego co wiem, to wojskowi do dziś dostają w racjach żywieniowych herbatniki (na przykład w Wielkiej Brytanii) :)

Herbatniki klasyczne z oczyszczonej mąki pszennej to jeden rodzaj, innym jest pełnoziarnisty herbatnik digestive. Został opracowany w Szkocji, pod koniec XIX wieku.

Pełnoziarniste "digestive biscuit" miały mieć niesamowitą właściwość — pomagały podobno trawić
i działały kojąco na żołądek. Oczywiście, to stwierdzenie jest już dzisiaj obalone.

Na wielu forach przeczytałam, że takie herbatniki są słone, mają wyczuwalny posmak sody, albo są tłuste. Moje ciacha nie mają żadnej z tych cech! Pozytywnie mnie zaskoczyły, bo kiedy się piekły miałam mieszane uczucia... Ale są pyszne, więc: na zdrowie Waszych żołądków!

Składniki na 30* ciastek

150g mąki  pszennej pełnoziarnistej

50g białej mąki pszennej

20g otrębów żytnich

60–70g masła

4–5 łyżek płatków owsianych

1/2 łyżeczki proszku do pieczenia

3 łyżki cukru

1 łyżka kwaśnej śmietany

2 łyżki mleka

1 jajko

szczypta pieprzu

Mąki wymieszać z proszkiem do pieczenia, otrębami, płatkami owsianymi i cukrem. Pokroić masło na kawałki, włożyć do mąki i posiekać tłuszcz (na malutkie kawałeczki). Wymieszać jajko ze śmietaną oraz mlekiem. Dodać do masy, popieprzyć i wyrobić ciasto**. 

Włożyć na minimum 30 minut do lodówki.

 Po 30 minutach rozwałkować ciasto (na grubość około 0,5cm) i wyciąć ciasteczka szklanką. Rozłożyć na papierze do pieczenia i piec w 180°C przez 15–20 minut.

*Może ich wyjść troszeczkę więcej niż 30. Ja nie upilnowałam ciasta i kilka herbatników zostało zaciągniętych przez mojego zwierza do tajnej spiżarni za fotelem.

**Uprzedzam, że ciasto nie będzie jednolite. Nie można się tym przejmować - ważne jest żeby wyrobić  ciasto dość szybko.