Z awokado czy z awokadem? Guacamole z mango!

Dzisiaj pomogę Wam rozwiązać trudny problem językowy. Rozchodzi się o awokado. Dotąd, na tym blogu traktowałam go jak rzeczownik, który nie odmienia się przez przypadki.

Po dzisiejszym dniu zaczęłam mieć wątpliwości. Jak wszyscy pewnie wiedzą, aktualnie taka ze mnie polonistka jak z jajka kura i nie spuszczam się nad niektórymi problemami (dobrym przykładem może być tutaj interpunkcja, która u mnie leży, kwiczy i błaga o dobicie).

Ale, jak już się wybrało studia, to słucha się o różnych pierdołach. Dzisiaj, na zajęciach o pięknie brzmiącej nazwie (kultura języka polskiego, mianowicie) uświadomiono mi, że powinnam awokado odmieniać.

Dlaczego?

Już spieszę z wyjaśnieniem. Polski język już tak ma, że rzeczowniki odmienia przez przypadki. I mamy różne rodzaje, i liczby, co daje milion pięćset końcówek, których używamy z gracją, chociaż niezbyt świadomie.

I tak, jest sobie w naszej polszczyźnie rodzaj nijaki, oraz superświeże zapożyczenie, a więc TO awokado. Teoretycznie, jeżeli w zapożyczeniu jest możliwość odmiany, to naszym psim obowiązkiem jest go odmieniać. Tak jak rondo, chomąto i pewnie parę innych, lepszych przykładów. Tylko mango nie chce mi się do tego wszystkiego dopasować, bo z mangiem nie brzmi dumnie.

Ale, pomimo tego, wzywam: Polacy, do boju! Z awokadem i mangiem język ojczysty iść szerzyć!

Składniki na 2 porcje:

1 dojrzałe awokado

1/2 dojrzałego mango

sok z 1/2 limonki

1 szalotka (ewentualnie kawałek zwyczajnej cebuli)

szczypta sproszkowanego chilli

szczypta soli

Wersja pierwsza, dla ludzi posiadających mikser, blender, lub inne cholerstwo kuchenne: awokado i mango obrać ze skóry, zmiksować wszystkie składniki.

Wersja druga, dla ludzi z widelcem, nożem i miską: awokado i mango obrać ze skóry, podziabać widelcem, wrzucić do miski. Cebulę dokładnie posiekać, dodać do sosu i wymieszać. Doprawić resztą składników.